Τo καλάθι αγορών σας είναι άδειο!
Τo πέτρωμα λάπις λάζουλι είναι διάσημο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για το έντονο μπλε χρώμα του. Πρόκειται για ένα μεταμορφωμένο πέτρωμα, δηλαδή, ένα πέτρωμα που έχει υποστεί αλλαγές στη σύσταση και τη δομή του εξαιτίας υψηλών θερμοκρασιών και υψηλής πίεσης. Κύριο συστατικό του πετρώματος είναι ο λαζουρίτης, που του προσφέρει το έντονο μπλε χρώμα, ενώ περιέχει και άλλα ορυκτά, όπως κρυστάλλους σιδηροπυρίτη, χάρη στους οποίους εμφανίζει κίτρινες μεταλλικές αναλαμπές. Η ονομασία λάπις λάζουλι προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει η πέτρα από τον ουρανό ή η πέτρα από τον παράδεισο.
Το χρώμα του lapis lazuli επηρεάζεται από το είδος και την αναλογία των ορυκτών που υπάρχουν στο πέτρωμα. Αν και η πιο γνωστή απόχρωση του πετρώματος είναι βαθύ μπλε, το λάπις λάζουλι βρίσκεται στη φύση σε αποχρώσεις από πράσινο-μπλε μέχρι μωβ-μπλε.
Στην πιο πολύτιμη μορφή του το lapis lazuli έχει ομοιόμορφο, βαθύ μπλε χρώμα και μπορεί να έχει καθόλου ή ελάχιστα διάσπαρτα χρυσά στίγματα από σιδηροπυρίτη, τα οποία δεν επηρεάζουν συνήθως την αξία του πετρώματος. Αντίθετα, εάν υπάρχουν λευκά στίγματα από καλσίτη, τότε αυτά είναι πιθανόν να μειώσουν την αξίας του πετρώματος. Η σκληρότητα του λάπις λάζουλι στην κλίμακα Mohs είναι 5-5,5 και συνήθως επιλέγεται η κοπή του σε cabochon ή σε χάντρες.
Στο Αφγανιστάν η εξόρυξη του λάπις λάζουλι ξεκίνησε από την 7η χιλιετία π.Χ. και η φήμη του εξαπλώθηκε σύντομα μέχρι την Αίγυπτο και τη Μαυριτανία. Σουμέριοι, Αιγύπτιοι αλλά και Έλληνες, κυρίως από τις Μυκήνες, χρησιμοποιούσαν το lapis lazuli για τη δημιουργία κοσμημάτων, φυλακτών και διακοσμητικών. Στην αρχαία Αίγυπτο σκάλιζαν σκαραβαίους πάνω σε πέτρες λάπις λάζουλι και τις χρησιμοποιούσαν σαν φυλακτό, ενώ η Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσε σκόνη lapis lazuli ως σκιά ματιών. Στις Μυκήνες το lapis lazuli χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην κατασκευή κοσμημάτων, ενώ στη Δυτική Ευρώπη το πέτρωμα ήρθε πολύ αργότερα. Ξεκίνησε να εισάγεται στα τέλη του 15ου αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιήθηκε ευρέως στη ζωγραφική, αφού ο λίθος μετατρεπόταν σε σκόνη και στη συνέχεια στο χρώμα ultramarine που χρησιμοποιούσαν διάσημοι ζωγράφοι της εποχής, όπως ο Τιτσιάνο και ο Βερμέερ σε κεντρικές φιγούρες σε πίνακες. Ίσως, ο πιο γνωστός πίνακας ζωγραφισμένος με ultramarine από λάπις είναι "Το κορίτσι με το μαργαριτρένιο σκουλαρίκι" του Βερμέερ.
Τα ορυχεία στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν παραμένουν οι σημαντικότερες πηγές λάπις λάζουλι, αλλά τα τελευταία χρόνια ορυχεία lapis lazuli στη Μογγολία, στην Ιταλία, στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη λίμνη Βαϊκάλη της Ρωσίας και στις Άνδεις στη Χιλή έχουν σημαντική παραγωγή του πετρώματος. Πλέον, το lapis lazuli συναντάται κυρίως σε κοσμήματα και λιγότερο σε σκαλιστά, διακοσμητικά είδη.
Η χρυσή νεκρική μάσκα του Τουταγχαμών, του Φαραώ της 18ης Δυναστείας, είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα τέχνης παγκοσμίως. Είναι κατασκευασμένη από χρυσό, lapis lazuli, χαλαζία, τυρκουάζ, αμαζονίτη και αρκετούς άλλους πολύτιμους λίθους και ενώ το ύψος της είναι μόλις 54 εκατοστά, το βάρος της ξεπερνάει τα 10 κιλά.
Η νεκρική μάσκα του Τουταγχαμών ανακαλύφθηκε το 1925 από τον Χάουαρντ Κάρτερ στον τύμβο του Τουταγχαμών (KV62) στην Κοιλάδα των Βασιλέων και πλέον εκτίθεται στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου.
Το Φαμπερζέ αυγό Τσάρεβιτς κατασκευάστηκε το 1912 υπό την επίβλεψη του Peter Carl Faberge για την Τσαρίνα Αλεξάνδρα Φυοντόροβνα προς τιμήν του γιου της και διαδόχου του θρόνου, Τσάρεβιτς Αλέξη. Είναι κατασκευασμένο από λάπις λάζουλι και χρυσό και φέρει δύο διαμάντια, ένα στο επάνω και ένα στο κάτω μέρος.
Η έκπληξη στο εσωτερικό του αυγού είναι μία κατασκευή με τον Ρωσικό αυτοκρατορικό δικέφαλο αετό διακοσμημένο με διαμάντια, πάνω σε βάση λάπις λάζουλι, με ένα πορτρέτο μινιατούρα του τσάρεβιτς Αλέξη. Το Φαμπερζέ αυγό Τσάρεβιτς εκτίθεται πλέον στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βιρτζίνια.
